Akıllı telefonu olan hemen hemen her çocuk WhatsApp kullanıyor. Ebeveynseniz WhatsApp'ta neyin yanlış olduğunu merak ediyor olabilirsiniz. Sonuçta çocukların arkadaşlarıyla iletişim halinde kalmasını sağlayan popüler bir mesajlaşma uygulaması. Ancak çocuklarınızın WhatsApp'ı kullanmasına izin vermeden önce WhatsApp hakkında bilmeniz gereken bazı şeyler var.
Öncelikle WhatsApp'ın sahibi Facebook. Bu, çocuklarınızın tüm verilerinin dünyanın en büyük veri madenciliği şirketlerinden biri tarafından toplandığı anlamına gelir. WhatsApp, sohbetlerde söylenen her şeye ve bu sohbetlere katılan kişilerin iletişim bilgilerine erişebilir. Bu veriler daha sonra kullanıcılara gösterilen hedefli reklamlar oluşturmak için kullanılır.
İkincisi, WhatsApp siber zorbalığın üreme alanıdır. Uygulama çok popüler olduğundan zorbaların mesajlarıyla birçok çocuğa ulaşması kolaydır. Uygulama çoğunlukla çocuklar tarafından kullanıldığı için yetişkinler her zaman olup bitenlerin farkında olmuyor. Bu durum ebeveynlerin siber zorbalığı takip etmesini ve durdurmasını zorlaştırabilir.
Çocuklarınızın telefonlarında neler yaptığı konusunda endişeleniyorsanız yalnız değilsiniz. Mevcut tüm mesajlaşma uygulamaları nedeniyle söylediklerini takip etmek zor olabilir. Ancak çocuklarınızın WhatsApp sohbet geçmişini görmenin ve hatta onların haberi olmadan konumlarını takip etmenin yolları vardır.
"Bunu yapmanın bir yolu "Smart Protect gibi bir izleme uygulaması kullanmaktır." Bu uygulama, çocuklarınızın gönderdiği, aldığı tüm WhatsApp mesajlarını görmenize ve konumlarını izlemenize olanak tanır. Uygulama tespit edilemez, dolayısıyla çocuklarınız asla bilmeyecek onların aktivitelerini izliyorsunuz." Bunu yapmanın bir yolu "Smart Protect" gibi bir izleme uygulaması kullanmaktır. Bu uygulama, çocuklarınızın gönderdiği, aldığı tüm WhatsApp mesajlarını görmenize ve konumlarını takip etmenize olanak tanır. Uygulama tespit edilemez, bu nedenle çocuklarınız aktivitelerini izlediğinizi asla bilmeyecek.
Çocuklarınızın WhatsApp sohbet geçmişini görmenin bir başka yolu da onlardan izin istemektir. iPhone kullanıyorlarsa WhatsApp mesajlarını görmek için iCloud yedekleme özelliğini kullanabilirsiniz. Android telefon kullanıyorlarsa sohbet geçmişlerine erişmek için WhatsApp yedekleme uygulamasını kullanabilirsiniz.
Çocuklarınızın telefonlarında neler yaptığı konusunda endişeleniyorsanız, onların WhatsApp sohbet geçmişini görmenin yolları vardır. Bir izleme uygulaması kullanarak veya izinlerini isteyerek onların aktivitelerini takip edebilir ve güvende kalmalarını sağlayabilirsiniz.
En iyi çözüm kullanmaktır Akıllı Koruma. Eğer kullanıyorsanız Akıllı Korumafaaliyetlerini yakından izlemelisiniz. Davranışlarda ani değişiklikler veya sosyal aktivitelerden çekilme gibi siber zorbalığın uyarı işaretlerini arayın.
Son olarak çocuklarınızla WhatsApp kullanmanın tehlikeleri hakkında konuşmanız faydalı olacaktır. Verilerinin toplandığından ve sohbetlerinin bilgisayar korsanlarına karşı güvende olmadığından emin olun. Siber zorbalığın ciddi bir sorun olduğunu ve uygulamada herhangi bir zorbalık görürlerse bunu size söylemeleri gerektiğini açıklayın.
Bir ebeveyn olarak çocuklarınızın WhatsApp kullanmasına izin vermenin risklerini bilmelisiniz. Kendinizi ve çocuklarınızı uygulama hakkında eğiterek onları olası zararlardan korumaya yardımcı olabilirsiniz.
Gençler arasında intihar oranı endişe verici bir oranda artıyor. Aslında intihar artık gençler arasında ikinci önde gelen ölüm nedenidir. Yakın zamanda yapılan bir araştırma, yaklaşık 5 lise öğrencisinden 1'inin ciddi olarak intiharı düşündüğünü ortaya çıkardı.
Gençlerin intiharına katkıda bulunabilecek birçok faktör vardır. Bunlardan en önemlilerinden biri siber zorbalıktır. Sosyal medyanın yükselişiyle birlikte zorbalar artık kurbanlarına eziyet edebilecekleri yeni bir platforma sahip. Maalesef bunun yıkıcı sonuçları olabilir. Araştırmalar siber zorbalığın intihar için önemli bir risk faktörü olduğunu ortaya çıkardı.
Ebeveynlerin bilmesi gereken bazı uyarı işaretleri vardır. Bunlar şunları içerir:
Eğer ergenlik çağındaki çocuğunuzda bu belirtilerden herhangi birini görürseniz, onlarla bu konu hakkında konuşmanız önemlidir. Ayrıca endişeleniyorsanız profesyonel yardım almalısınız.
Gençlerin intiharını önlemek için ebeveynlerin yapabileceği bazı şeyler var. Bunlardan biri sosyal medya etkinliklerine göz kulak olmaktır. Bu, aşağıdaki gibi ebeveyn kontrol yazılımı kullanılarak yapılabilir. Akıllı Koruma. Bu yazılım, çocuğunuzun çevrimiçi etkinliğini izlemenize ve zorbalığa maruz kalıp kalmadığını veya zararlı içerik görüntüleyip görüntülemediğini görmenize olanak tanır.
Yapabileceğiniz başka bir şey de ergenlik çağındaki çocuğunuzla intihar hakkında konuşmaktır. Bu zor bir konuşma olabilir, ancak onların yanında olduğunuzu ve size her konuda gelebileceklerini bilmelerini sağlamak önemlidir.
Son olarak, ergenlik çağındaki çocuğunuz zor bir dönemden geçiyorsa destekleyici ve anlayışlı olmanız önemlidir. Onları sevdiğinizi ve her şeyin üstesinden gelebileceklerini bilmelerini sağlayın.
Çocuğunuzun ruh sağlığı konusunda endişeleniyorsanız profesyonel yardım almaktan çekinmeyin.
Kendine zarar verme gençler arasında büyüyen bir sorundur. Yeni bir araştırmaya göre altı gençten biri kendine zarar veriyor. Michigan Üniversitesi tarafından yürütülen araştırma, kendine zarar vermenin kızlar arasında erkeklere göre daha yaygın olduğunu ortaya çıkardı.
Araştırmada yaşları 11 ile 19 arasında değişen 2.000'e yakın ergen araştırıldı. Katılımcılara ruh sağlıkları, kendilerine hiç zarar verip vermedikleri ve eğer öyleyse ne sıklıkta zarar verip vermedikleri soruldu.
Ankete katılan gençlerin yüzde 16'sı bir noktada kendilerine zarar verdiklerini söyledi. Kendine zarar verenlerin neredeyse yarısı bunu birden fazla kez yaptığını söyledi.
Kızların kendine zarar verme olasılığı erkeklere göre daha fazlaydı. Ankete katılan kızların yüzde 20'si, erkeklerin ise yüzde 11'i kendilerine zarar verdiklerini söyledi.
Araştırmada gençlerin neden kendilerine zarar verdikleri sorulmadı ancak önceki araştırmalar, kendine zarar vermenin zor duygularla başa çıkmanın bir yolu olabileceğini öne sürdü. Aynı zamanda öfkeyi veya hayal kırıklığını ifade etmenin bir yolu da olabilir.
Kendine zarar verme genellikle altta yatan zihinsel sağlık sorunlarının bir işaretidir. Kendinize zarar veriyorsanız bir ruh sağlığı uzmanından yardım almanız önemlidir.
Çocuğunuz kendine zarar veriyorsa bir ruh sağlığı uzmanından yardım almanız önemlidir. Ayrıca aşağıdaki gibi ebeveyn kontrol yazılımlarını da kullanabilirsiniz. Akıllı Koruma gencin internet kullanımını izlemek ve zararlı içeriğe erişmesini önlemeye yardımcı olmak için.
Ebeveyn kontrol yazılımı ebeveynlerin çocuklarını takip etmeleri için harika bir yol olabilir mi? çevrimiçi aktivite ve onları potansiyel tehlikelerden koruyun. Ancak bu tür programların kullanılmasıyla ilgili bazı riskler de vardır. Ebeveyn kontrolü yazılımının bazı artıları ve eksileri şunlardır:
Genel olarak ebeveyn kontrolü yazılımı, ebeveynlerin çocuklarını çevrimiçi ortamda güvende tutmak için kullanabilecekleri harika bir araç olabilir. Ancak bunun aileniz için uygun olup olmadığına karar vermeden önce artıları ve eksileri tartmak önemlidir. Ebeveyn kontrolü yazılımını kullanmaya karar verirseniz, şunu öneririz: Akıllı Koruma iyi bir seçenek olarak.
Yeni bir okul yılının başlangıcı hem heyecanlı hem de stresli olabilir. Ancak hazırlıklı olarak ve iyi bir rutine girerek kendinizi başarıya hazırlayabilirsiniz. İşte okula dönüş deneyiminizden en iyi şekilde yararlanmanıza yardımcı olacak 10 ipucu.
Bu ipuçlarını takip ederek okul yılına sağ ayakla başlayabilirsiniz. Daha organize, daha az stresli ve başarıya daha hazırlıklı olacaksınız. Öyleyse kitaplara dalmaya ve harika bir yıl geçirmeye hazır olun!
Çocuklarını çevrimiçi ortamda güvende tutmak söz konusu olduğunda ebeveynlerin kullanabileceği çeşitli araçlar vardır. Böyle bir araç ebeveyn kontrol yazılımıdır. Ebeveyn kontrolü yazılımı, ebeveynlerin çocuklarının çevrimiçi etkinliklerini izlemelerine ve onları zararlı içerikten korumalarına yardımcı olabilir.
Piyasada çok sayıda farklı ebeveyn kontrolü yazılımı ürünü bulunmaktadır. Bu ürünlerden bazıları diğerlerinden daha kapsamlıdır. Bazı ebeveyn kontrol yazılımı ürünleri, ebeveynlerin çocuklarının çevrimiçi etkinliklerini gerçek zamanlı olarak izlemelerine olanak tanır. Akıllı Koruma. Diğer ürünler, çocukları erişmemesi gereken bir şeye eriştiğinde ebeveynlere yalnızca uyarı gönderiyor.
Bazı ebeveyn kontrolü yazılımları, çocukların belirli web sitelerine veya çevrimiçi içeriğe erişimini kısıtlamak için tasarlanmış bir tür internet filtreleme yazılımıdır. Ebeveyn kontrolü yazılımı, şiddet, pornografi veya nefret söylemi içerenler gibi çocuklar için uygun olmadığı düşünülen web sitelerini engellemek için kullanılabilir. Ayrıca çocukların çevrimiçi olarak harcadığı süreyi sınırlamak veya belirli dosya türlerini indirmelerini engellemek için de kullanılabilir.
Çeşitli ebeveyn kontrolü yazılım programları mevcuttur ve bunlar özellik ve fiyat açısından farklılık gösterir. Daha popüler programlardan bazıları şunlardır: SPYERA, AKILLI KORUMA, K9 Web Koruması ve Siber Devriye. Bu programlar bir bilgisayara, akıllı telefona veya tablete kurulabilir ve genellikle kullanıcı tarafından özelleştirilebilen önceden yapılandırılmış bir dizi kuralla birlikte gelir. Ebeveyn kontrolü yazılımı, çocuklarını zararlı veya uygunsuz çevrimiçi içerikten korumak isteyen ebeveynler için etkili bir araç olabilir. Ancak bu programların mükemmel olmadığını ve bazen aslında zararlı olmayan web sitelerini engelleyebileceğini unutmamak gerekir. Ayrıca çocuklar bazen internet erişimlerine getirilen kısıtlamaları aşmanın yollarını da bulabilirler.
Bu nedenle ebeveynlerin, ebeveyn kontrol yazılımı kullanıyor olsalar bile çocuklarının çevrimiçi etkinliklerini yakından izlemeleri önemlidir.
Ebeveyn kontrol yazılımı, çocuklarını çevrimiçi ortamda güvende tutmak isteyen ebeveynler için değerli bir araç olabilir. Ebeveynler bu tür yazılımları kullanarak çocuklarının çevrimiçi etkinliklerini izleyebilir ve zararlı hiçbir şeye erişmediklerinden emin olabilirler.
Bunu hepimiz gördük: Bir masanın etrafında oturan bir grup arkadaş veya aile üyesi, her birinin burnu telefonlarına gömülü. O kadar yaygın bir görüntü haline geldi ki neredeyse norm haline geldi. Ama bu gerçekten iyi bir şey mi?
Elbette akıllı telefonlar arkadaşlarınız ve ailenizle bağlantıda kalmanın harika bir yoludur. Ancak etrafınızdaki insanlarla konuşmaktan çok ekranınıza bakarak zaman harcadığınızda, bu bir sorun olabilir.
Çocukların akıllı telefonlarıyla çok fazla zaman geçirmesinin kötü bir şey olmasının birkaç nedeni var:
Peki akıllı telefon bağımlılığını kırmak için ne yapabilirsiniz? İşte birkaç ipucu:
Sonuç olarak, akıllı telefonunuzda çok fazla zaman harcamak olumsuz sonuçlara yol açabilir. Akıl sağlığınız için kötü olabilir, uykunuzu etkileyebilir, üretkenliğinizi azaltabilir ve sosyal sorunlara yol açabilir. Akıllı telefon bağımlılığıyla mücadele ediyorsanız bu alışkanlığı kırmak için yukarıdaki ipuçlarını takip etmeyi deneyin.
Elimde bir kadeh şarapla sosyal medya sayfamda gezinir ve dünyayla paylaştığım mutluluğu görürdüm. Ayrıca içki içmemin bir sorun olduğu konusunda kendime daha ne kadar yalan söyleyeceğimi de merak ederdim. Üçüncü bardakta bu düşünceler durdu ve kaydırmaya, dökmeye, kaydırmaya ve dökmeye devam ettim. Çevrimiçi hayatım gerçekliğimi yansıtmıyordu. Ve sorunumu iyi sakladım.
Yeni saç kesimi selfieleri, aile gezileri ve motive edici paylaşımlarla bu hayatın küratörünün aslında kendisinden nefret ettiğini düşünmezdiniz ama ben nefret ettim. İnsanları sosyal medyada yanıltmanın bu kadar kolay olması gerçekten korkutucuydu.
Her gün otomatik pilotta mı uyanacağım? çocuklara, kaosa, kahveye, telefonuma. Rutin o kadar düzenli hale geldi ki artık fazla zihinsel çaba gerektirmiyordu. Bununla ilgili sorun şu ki kendime dikkat etmeyi bıraktım. Giriş yapmıyordum. Canım yanıyordu. İdare ediyordum ama yalnızca sözde gerçekliğe inanarak paylaştım ve kendimi iyi olduğuma ikna ettim. Ama değildim.
Akşam yemeğini tek başıma yediğim için kendime üzüldüm. En çok kızdığım kişiyle kendi zihnimde kaldım. Ben de içtim. Bir kadeh şarapla başladı ve genellikle bir, bazen de iki şişeyle sona erdi. Kendimden nefret ediyordum çünkü artık kim olduğumu tanımlayamıyordum. İki çocuğumla birlikte evde kalmak için kariyerimi bıraktım ve birçok anne gibi ben de yeni rolüme alışmakta zorluk yaşadım. Arkadaşlarım ve takipçilerim benim görmelerini istediğim hayatı görürken, ben içten içe darmadağın oldum. Çok fazla.
İçtim ve kendime yalan söyledim; Kendimi kocamın bir ilişkisi olduğuna inandırdım. Ailesi yerine işi seçtiğinden emindim. O bizim için, ailemiz için çalışıyordu ama ben bunu görmekte zorluk çekiyordum çünkü kendime olan nefretimi ondan çıkarmayı seçmiştim.
Kendime onlar gibi olmadığımı söyleyebilmek için sarhoş anneler hakkında hikayeler okumaya başladım. Bunun yerine, alkolün meşrulaştırılmasını ve saklanmasını fark ettim. Tükettiğim miktarın sağlıklı olmadığını anladım. Ne kadar iç hasarın meydana geldiğini fark ettim. Bu bir uyandırma çağrısıydı ama içkiyi bırakmadım. Sanki birisi geleceğimin kapısını açmış gibiydi. Ancak bundan yararlanmak yerine paniğe kapıldım ve kapıyı kapattım.
Bu çılgınlığın ortasında beslenme eğitimi almak için okula geri dönmeye karar verdim. Bir şey olmayı o kadar çok istedim ki (evde yalnız kalan anne dışında herhangi bir şey). Başarısızlıktan korkuyordum ama yine de ders çalışmam gereken gecelerde içmeye devam mı ediyordum? Notlarım eşit olmadığında suçlayacak bir şeyin olması daha iyi! Ve kocam geç saatlere kadar çalıştığında arkadaşlarımla dışarı çıkabilmem için bir bebek bakıcısı bulmak, hayatımda ters giden her şeyin sarhoş tıslamasına devam etmekten başka hiçbir işe yaramadı. Sosyal medya akışımda ne ortaya çıkarsa çıksın, gerçekliğimin hiçbir içeriği yoktu. Kim olduğumdan tamamen kopmuştum. Kendimi kaybettim.
İçki aleminin beşinci gününde, ufukta bir bilinç kaybı olduğunu fark ettim. Bırakın kendimi, iki küçük çocuğa nasıl bakabilirdim ki? İçeride küçük bir ışık parıltısı parladı ve kendimi savunmasız hale getirebilirsem, bu şeyin gerçekte ne olduğunu ortaya çıkarabileceğimi biliyordum. bir sorun. Telefonumu aldım ve yardım için bir arkadaşımı aradım.
O telefon görüşmesinin bazı kısımları aklımdan çıkmıyor mu? kaç kez "bana yardım et" diye fısıldadığımı ve nasıl ağlamayı bırakamadığımı. Nefesimi tutamadım. Acı hiç bu kadar gerçek olmamıştı. Tüm duygularım en rahatsız edici ve ham şekilde patladı. Başka biriyle konuşuyordum ama ilk defa nasıl hissettiğimi dinliyordum. Mutsuzluğun nereden geldiğiyle yüzleşiyordum ve? o anda? kendime olan güvenimi geliştirmeye başladım.
Ertesi gün ayık olduğumda kendimi herkese teşhir ettim. Önce ailemi aradım (hemen yanıma geldiler) ve ardından arkadaşlarıma kısa mesaj ve grup mesajları gönderdim. Herkesin kendimi yeniden inşa ettiğimi bilmesine ihtiyacım vardı. Alkolün artık hayatımın bir parçası olamayacağına karar verdim. Desteklendim ama bu destekle birlikte yargı da geldi. Bazıları beni ciddiye almadı. Belki anlamadılar.
İçkiyi bıraktığımda pek çok şeyi yeniden öğrenmek zorunda kaldım; örneğin alkolün yanında alkol kullanmadan var olmayı, nasıl ilginç sohbetler başlatacağımı ve insanların benim hakkımda ne düşüneceğini düşündüğüm sakatlayıcı korku olmadan kendi fikirlerimi nasıl oluşturabileceğimi. Doğru beslenmeyi öğrenmem, sağlığımı kontrol altına almam ve hedeflerimi sabote etmeyi bırakmam gerekiyordu. Kendimi yeniden sevmeyi öğrenmem gerekiyordu.
İşe yarıyor. Kendimi daha hafif hissediyorum. Fiziksel olarak 35 kilo verdikten sonra ve zihinsel olarak suçluluk duygusundan kurtuldum. Kendimi güçlü hissediyorum. Ama o kendi kendini yok eden zamanın hamlığı içimde yaşıyor. Ancak işleri berbat ettiğim için utanç duymuyorum ve buna kendimle ilgili saygı duyuyorum.
İyileşmem sırasında gönderilerim giderek azaldı. Çoğu zaman kendimi o kadar hassas ve duygusal hissettim ki, bu kırılganlığımı hemen sosyal medyada yayınlayamıyordum. Ama paylaştığımda gerçekti: Fırtınalı bir gökyüzünde çektiğim bir fotoğraf veya kocamın yakın zamanda açtığı restoranın gönderileri hakkında yazdığım bir şiir. Sonunda ayıklığıma ve mücadeleme bile değinebildim.
Şimdi açıkçası mutlu olduğumu söyleyebilirim. Bütünsel beslenme sertifikamı almaya devam ederken başarısızlıktan korkmuyorum ama onunla savaşıyorum. Başkalarını motive etme isteği duyuyorum ve bunu yaparken hayatımın acı veren, karmaşık kısımlarını yeniden yaşıyorum, ancak değişime yön veren şey bu ham kısımlardır.
Bir zamanlar sırlarımı ve şeytanlarımı örtbas etmek ve susturmak için sosyal medyayı kullanırken, artık bu benim sesim ve platformum: birlikte, bizi inciten şeyleri ele alabilir ve bunlar hakkında güvenli bir şekilde konuşabiliriz.
Natalie Fader Toronto'da yaşıyor
Her ikisi de genç yaşta ölen yazarların ölüm üzerine meditasyonları olan When Breath Becomes Air ve The Bright Hour gibi çok satan anı kitaplarının popülaritesi, ölümün çoğumuzun (yalnızken, sessizce okurken) düşünmekten hoşlandığı bir konu olduğunu gösteriyor. yine de çoğumuzun hakkında konuşmakta hâlâ ne yazık ki kötü olduğumuz bir konu, özellikle de konu çocuklarla konuşmaya gelince.
Ontario Lakehead Üniversitesi'nde sosyal hizmet alanında doçent olan ve Ölüm Hakkında Konuşmak Sizi Öldürmeyecek: Ölümün Sonu İçin Temel Kılavuz adlı yeni kitabın yazarı Dr. Kathy Kortes-Miller, hepimizin daha iyi bir "ölüm eğitimine" ihtiyacı olduğunu söylüyor. Hayat Konuşmaları. Geçtiğimiz Kasım ayında Kanada Sanal Darülaceze tarafından başlatılan yeni bir web sitesi gibi, kitap da hala tabu olan bir konuyu ele alıyor ve bu konu hakkında açık ve dürüst bir şekilde nasıl konuşulacağını gösteriyor.
Neden çocuklarla ölüm hakkında konuşmakta bu kadar zorlanıyoruz?
Ebeveynler olarak çocuklarımızı korumaya yönelik kültürlü ve şartlıyız. Bizim neslimiz bunun hakkında nasıl konuşulacağını gerçekten öğrenmedi. Ebeveyn olmadan önce çocuklarla ölüm ve ölüm hakkında konuşmakta gerçekten iyiydim. Daha sonra ben de ebeveyn oldum ve bunun düşündüğümden çok daha zor olduğunu fark ettim.
Konuyu görmezden gelmenin, gündeme getirmedikçe gündeme getirmemenin riski nedir?
Korkutucu ve neredeyse tabu bir konu olarak bilinmemesini sağlıyor. Bunun hayatımızdaki bir geçiş olayı olduğunu, hazırlanabileceğimiz ve öğrenebileceğimiz bir olay olduğunun farkına varmamız gerekiyor ve bunu yaparak, hayatı daha dolu dolu yaşamamıza ve kendimizi geleceğe hazırlamamıza yardımcı olacak. hayatın sonu.
Bir çocuğa ölümü açıklamanın en iyi yolu nedir?
Tabii ki çocuğun yaşına da bağlı. Ancak bunu yapmanın yollarından biri doğaya bakmaktır. Çocuklar meraklıdır. Nesnelerin nasıl öldüğü ve başlarına ne geldiğiyle ilgileniyorlar. Çoğu zaman doğadaki şeyleri görüp sorular soracaklar. Bunlar konuşmayı başlatmanın gerçekten iyi yolları. Biraz büyüdükçe televizyon izlemeye, kitap okumaya başlıyorlar. Medyada çocukların maruz kaldığı pek çok ölüm ve ölüm olayı var ve bunlar aynı zamanda gerçekten iyi bir sohbet başlatıcıdır.
Doğanın sıklıkla ölüm hakkında konuşmak için bir fırsat sunduğunu söylüyorsunuz. Çocuklarıma gördükleri ölü bir sincabın sadece uyuduğunu söylemekle suçlu oldum.
Bunu yapmak çok kolay. Neredeyse D kelimelerini kullanmaktan mı korkuyoruz? ölü, ölmek ve ölüm. Ancak örtmece kullanırsak onları karıştırırız. Küçük çocuklarla bir bakımevinde sosyal hizmet uzmanı olarak danışmanlık rolünde çalışmış biri olarak, ölmek yerine "ah, büyükbabam derin bir uykuya daldı" hakkında konuştuğumuzda, çocuklar kabus görüyor. Çocuklar geceleri yatmak istemiyor çünkü dedesi uyumuş ama kendisi uyanmamış.
Bir çocuk ölümün ne olduğunu merak ettiğinde, fiziksel sürecin çocukları korkutmayacak iyi bir açıklaması var mı?
Bazen bunun hakkında fizyolojik bir bakış açısıyla konuşurdum. Gerçek şu ki bazen gerçekten çok hastalanırız ya da yaşlanırız ve vücudumuz artık ihtiyacımız olan şekilde çalışmaz ve bunun sonucunda kalbimiz ya da beynimiz gibi bazı şeyler çalışmayı durdurur ve sonuç olarak vücudumuz ölür. Çalışmayı durdurur. Ben de bu konuşmaya böyle başlayacağım. Daha sonra ne hakkında daha fazla bilgi edinmek istediklerini görmek için bazı sorular sormayı gençlere bırakıyorum.
Kitapta uyku saatinin bu sohbetler için iyi bir zaman olabileceğini söylüyorsunuz. Neden?
Çocuğunuzun yaşına bağlı olarak uyku vakti çok iyi olabilir. Çoğunlukla ritüeller vardır ve yatakta kitap okuyarak, uzanıp tüm bunları yaparak geçirilen zamanlar vardır, bu da sohbet etmek için harika bir zamandır. Çocuklar büyüdükçe ve benim şoförlük çağı dediğim döneme girdikçe, araba konuşmaları da gerçekten güzel oluyor, özellikle de çocukların göz teması kurması gerekmiyor.
En nefret ettiğiniz ölümle ilgili bir örtmece var mı?
Muhtemelen en yaygın olanı, insanların "öldüğü" fikridir. Kitapta Sam'in bu hikayesinden bahsediyorum, kafası karıştığında okuldaydı ve okulda bir sonraki sınıfa geçmekten bahsediyorlardı ve geçtiğini bildiği tek kişi annesiydi. Bu yüzden özellikle çocuklar için bunun büyük bir şey olduğunu düşünüyorum.
Çocuklar genellikle sandığımızdan çok daha fazlasını işleme kapasitesine sahip görünüyorlar.
Evet. Kesinlikle.
Bir ebeveyninin ya da sevdiği birinin ölümüne üzülen bir çocuğa ya da gence yardım etmek her zaman zordur. Onlara ne söylüyorsun? Meseleleri anlamalarına nasıl yardımcı olursunuz? Kanada Sanal Hospice yakın zamanda bu soruların yanıtlanmasına yardımcı olmak için KidsGrief.ca adında bir web sitesi başlattı. Toronto merkezli kayıtlı psikoterapist ve projenin eşbaşkanlarından Andrea Warnick, küçük çocuklarla dört C hakkında konuşmanın özellikle önemli olduğunu söylüyor.
"Dört C, birisi ciddi şekilde hastalandığında, öldüğünde veya hayatında öldüğünde çocukların sahip olduğu dört yaygın endişedir. Çocuklar onları büyütmese bile aileleri bu sorunlarla ilgilenmeye gerçekten teşvik etmeye çalışıyoruz" diyor.
Neden: Bir şekilde sorumlu muyum? ?Birçok ebeveyn, çocuklarının ailesinde hastalığa veya ölüme neden olacak bir şey yaptığını düşündüğünü öğrendiğinde gerçekten şaşırıyor.? Warnick diyor. Odalarını temizlemeleri için onlara bağıran annelerinin gırtlak kanserine yakalandığını düşünen çocuklarla çalıştı. ?Ailelerin çocuklarına bunun kendi hataları olmadığını, buna hiçbir şekilde kendilerinin sebep olmadığını bilmelerini istiyoruz. diyor.
Yakalamak: ?Birçok aile hastalığın gerçekliğini söylemekten kaçınacaktır. Yani "Babam kanser mi?" demek yerine. ya da ?Babamın ALS'si var? "Babam hasta mı?" diyecekler. Ve hastalıkla ilgili referansı, hastalığın kreşe yayılması veya bir kişinin gribe yakalanması ve sonra diğerinin kapması olan çocuklar için bu onları korkutur ve sıklıkla bunun kendilerinin de başına geleceğini veya kendilerinin de yakalanabileceğini düşünürler. ,? Warnick diyor. Hâlâ babana sarılabilirsin, hâlâ onu öpebilirsin. Hala sarılabilirsin.
Tedavi: Çocuklarınıza bunu tedavi edemeyeceklerini anlatmalısınız. ?Bu onların kontrolünde değil mi? Warnick diyor. ?Birçok çocuk hayal gücünün gücünü kullanarak anlaşmalar yapmak için kullanacak, daha yüksek bir güce, eğer annelerini iyileştirirlerse anneleriyle bir daha asla kavga etmeyeceklerine dair söz verecek ve sonra elbette kavga edecekler. Aksi takdirde olabilecek bir şeyi yaptıklarından kendilerini sorumlu hisseden birkaç çocuğum oldu.
Bakım: Bu çocuklardan biri mi? en büyük korkular. ?Eğer hasta veya ölmekte olan bir ebeveyn veya birincil bakıcı varsa benimle kim ilgilenecek?? Warnick diyor. Veya eğer kişi zaten ölmüşse, bu durum diğer ebeveynimin veya şu anda ona bakan kişinin başına mı gelecek? ?Birçok çocuk bu konuda gerçekten endişeleniyor. Ve burası ailelere bunun hakkında nasıl konuşacaklarını öğrettiğimiz yer. Bazı aileler hayır demek istiyor ama bu benim başıma gelmeyecek. Ve bir çocuğa bunu vaat edemeyiz. Bu yüzden aileleri şunu söylemeye gerçekten teşvik ediyoruz: Büyük ihtimalle çok yaşlanacağım, ama eğer bana bir şey olursa, seninle o ilgilenecek. İnşallah koruyucular seçilir. Planın ne olduğunu onlara bildirin.
Ashleigh Rider bir öğleden sonra şehir evine döndüğünde bir çocuk koruma hizmetleri çalışanının kartvizitinin ön kapısının pervazına sıkışmış olduğunu görünce paniğe kapıldı.
Bunun olabileceğinden korkmuştu ama aynı zamanda alkol, kristal metamfetamin ve uyuşturucu kullandığı için hissettiği suçluluk ve utançtan da bıkmıştı. (daha&helliip;)
